Gaspeldoorn,
Ulex europaeus
De gaspeldoorn is een opvallende verschijning in het landschap wanneer deze bloeit: Diepgele, soms bijna oranje, bloemen sieren de gehele struik van top tot teen en dit begint vaak al heel vroeg in het voorjaar. Tijdens zachte winters zijn zelfs enkele bloemen hier en daar in de winter niet ongewoon. 
Toch is hij lange tijd niet gewaardeerd om zijn schoonheid, want zijn giftigheid, venijnige stekels en standplaats die indiceert dat de grond weinig geschikt is voor landbouw of andere intensievere toepassingen gaven hem het voorkomen van nutteloze en zelfs vervelende plant. Hij is toch immers nergens goed voor en prikt je ook nog eens heel vervelend? Gelukkig weten velen inmiddels al wel weer beter en waarderen ze de Gaspeldoorn weer net zoals in de tijden voordat alles 'productief' moest zijn.
De Gaspeldoorn heeft wel zeker waarde en wie dit weet te zien en herkennen zal in hem een waardevolle metgezel vinden die je met liefde bij kan staan op je levensreis.

Schrale gronden, ruige kustgebieden, veengronden; waar de grond arm of zuur is, daar groeit de Gaspeldoorn graag en vraagt niet veel om van te leven. Van dit weinige dat hij tot zich neemt maakt hij van zichzelf een mooie wintergroene struik die in lange perioden van het jaar vol met gele bloemen zit. 
De natuurwezens wijzen deze boom (eigenlijk meer struik, maar goed) aan als een ideale schuilplek in onherbergzame oorden en gebruiken de Gaspeldoorn al tijden lang als toevluchtsoord. De Gaspeldoorn ontvangt ze allemaal met liefde en sluit zijn stekelige takken om de fijngevoelige wezentjes heen. 
Hier komen ze tot rust van lange reizen en avonturen, laden ze op in een veilige en gekoesterde omgeving en hebben ze alle tijd om zich weer klaar te maken voor een nieuwe reis. In en rond de Gaspeldoorn ervaar je heel veel liefde en dit maakt hem (of haar) tot zo'n weldadige aanwezigheid voor wie zich met de plant verbindt.

Gaspeldoorn zelf laat het aan me zien; hoe er in de kern van zijn energetisch wezen een poort zit waardoor een stroom van liefdevolle energie de wereld in stroomt. Het lijkt geconcentreerder als in de velden om hem heen en in plaats van dat het alle kanten opstroomt, maakt hij hier een heilige en energetisch hogere ruimte mee, beschermd en bewaakt door zijn stekelige takken.  Het interieur van de Gaspeldoorn wordt zo tot heilige ruimte gemaakt, een plek waarbinnen je thuisvoelt, veilig en geborgen, maar óók een plek die je bij de Gaspeldoorn niet zomaar binnentreedt; de grenzen worden bewaakt en niet alles kan er zomaar maar naar binnen lopen. Die innerlijke Bron die heb jij ook, zegt Gaspeldoorn, jullie mensen noemen dat het hart. Subtiel, maar keer op keer gedurende het schrijven laat Gaspeldoorn merken hoe hij resoneert met hoog gevoelige mensen en zij die 'altijd open staan.' Ik kan je helpen je ruimten te bewaken én je te leren hoe je gezonde grenzen kan stellen zodat ook jouw innerlijke ruimten heilig blijven en je bewust kan kiezen met wie jij je energie deelt en met wie niet. Niemand heeft het recht zomaar bij jou naar binnen te stappen en als ze boos op je worden als jij ze even prikt, dan weet je dat je grens goed werkt. Een gaspeldoorngrapje, hihi!

De Gaspeldoorn zelf is ook gevoelig en met strengere winters kan de gehele plant bovengronds zomaar afsterven, maar vanuit de wortels komt hij ieder voorjaar weer. Zo nu en dan gebeurt dit met de Gaspeldoorn en hij verhaalt over voltooide cycli, opgaan en weer ondergaan en dat het er allemaal bij hoort en helemaal oké is. Ik hoef niet de grootste boom van het woud te worden of de oudste of de wijste; mijn taak is heilige ruimte in een veld vol dynamieken en extremiteiten te zijn en dat kan ik alleen maar in liefde en in overgave doen. Dat betekent soms ook vergaan en mijn plek weggeven aan de elementen. In mijn Bron, de Bron, het hart blijf ik altijd bestaan en altijd vind ik weer opnieuw een plekje om mijn heilige ruimte uit te vouwen, zodat daar opnieuw de zachtere en gevoelige wezens van het land en van de lucht een veilig thuis binnen mijn armen (takken) kunnen vinden. In mijn hart bevindt zich een nulpunt, resonerend met en als van Bron; het is het heilige der heiligen zou je kunnen zeggen en je komt daar enkel helemaal naar binnen in overgave en met pure intenties. Hier kun je jezelf her-bronnen, als je in de zogenaamde buitenwereld dit in jezelf eventjes bent kwijtgeraakt. Ik wil graag verduidelijken dat mensen 'pure intenties' vaak verwarren met een engelachtig wezen die nooit boos is of verdrietig en dit geeft hen vaak een onwaardig gevoel gevoel omdat ze zelf niet zo zijn. In mijn ogen, de ogen van de Gaspeldoorn, gaat het om jezelf tonen zoals je bent en eerlijk zijn over wat er in je leeft en waarom je komt. Dit is kwetsbaar, maar ook puur en in die kwetsbaarheid toon jij je mooiste Zelf, zelfs als deze boos is of verdrietig, vol schaamte of vol schuldgevoel. Puur aanwezig zijn bij alles wat je voelt is de 1e stap tot genezing. Ik laat je toe in mijn heilige ruimte als je om hulp bij moeilijke stukken komt vragen en engelen hebben mij helemaal niet nodig. ;)
(Zo nu en dan zijn grapjes tussendoor, maakt schrijven met de gaspeldoorn tot een luchtige ervaring ;)

Al vele eeuwen wordt de Gaspeldoorn met liefde geassocieerd, zijn bloemen sierden vele bruidsboeketten en het bracht geliefden geluk om in de nabijheid van bloeiende gaspeldoorns te kussen. Zijn takken verbranden in een ritueel vuur trekt liefde naar je toe en beschermt je tegen negatieve invloeden bovendien. Een krachtig smudgekruid is de Gaspeldoorn, die enkel heilig in de heilige ruimten van je leven toelaat. Ook bij rituelen en ceremonies ter bevordering van vruchtbaarheid werden de takken van de Gaspeldoorn gebruikt; in een heilig vuur om liefde aan te trekken, gezondheid en geluk voor jou of de dieren die je hoedt; Gaspeldoorn brengt zegen en bescherming in je leven.
Gaspeldoorn weet dat alles liefde is, en brengt extra liefde daar en aan hen die dat eventjes door omstandigheden hebben moeten ontberen.